Ik ben geboren op 25 september 1988 als jongste van 6 en opgegroeid in Barneveld in een Christelijk gezin, door omstandigheden raakte ik het geloof in God in mijn vroege tienerjaren kwijt. God liet mij echter niet los; op 16 mei 2010 had ik een bijna dood ervaring toen ik met spoed aan mijn hersenen geopereerd moest worden. Na de operatie was mijn korte termijn geheugen “stuk”, ik kon niets langer onthouden dan een halve minuut behalve de twee beelden die op mijn netvlies gegrift waren, één beeld van mijzelf in de deuropening als de jonge vrouw die ik toen was zijnde en één beeld van een alomvattend liefdevol licht met een zwart duister gat hiernaast. Na 3 weken in het UMC en 3 weken in revalidatiecentrum de Hoogstraat begon mijn bewustzijn en geheugen weer wat te werken. Ik werd mij bewust van hetgeen ik gezien had en kwam er door de film a Glimps of Eternity achter dat dit de twee poorten van Hemel en hel waren. Ik maakte de keuze: ik wilde voor God gaan. Op 12 september 2011 heb ik mij laten dopen als teken van deze keuze.
In 2012 ging ik met een groep jongeren naar Zambia om vrijwilligerswerk te doen, daar is de liefde die ik voor kinderen heb duidelijk geworden voor mij. Waar ik toen nog niet over nadacht was de Droom die God mij 10 jaar daarvoor had gegeven:Deze Droom begon toen ik een jaar of 13 was en ik een echtpaar hoorde vertellen over het vrijwilligerswerk wat zij toentertijd deden in Cambodja. Ik werd duidelijk aangesproken; dit was wat ook voor mij klaar lag, kinderen in Cambodja helpen, liefhebben en bevestigen.Na terugkomst ben ik vrijwilligerswerk bij Compassion in Apeldoorn gaan doen. Deze organisatie werkt aan langetermijn-ontwikkeling via lokale kerken.
Op 1 oktober 2014 ben ik naar Indonesië vertrokken om daar bij een project te kijken en helpen. Na 3 weken ben ik naar Maleisië en Thailand gegaan waar ik hele mooie ontmoetingen had met lokale bevolking maar ook met andere backpackers waarmee ik mijn getuigenis heb mogen delen. Op 13 december vloog ik naar Cambodja. Nadat ik landde en mijn gastgezin ontmoette viel het benauwende gevoel dat ik ervoer voor en tijdens de vlucht van mij af en heb ik een hele impactvolle, verdrietige, mooie tijd meegemaakt, ik zag zoveel hoop in schrijnende situaties maar ook heb ik veel verdriet bij de bevolking meegemaakt; ik ben een dag in een wijk geweest waar de mensen tussen de grafstenen in wonen en waar veel armoe en verdriet was en (medische) hulp nodig was, ook het beeld van kinderen die op straat bedelen om geld is hartverscheurend.
De gebeurtenis die mij het meest geraakt en ook bevestigd heeft was de dag waarop ik besloot er alleen, met mijn Engelstalige Bijbel op uit te gaan, na een tijdje lopen kwam ik 3 jongetjes van een jaar of 6/7/8 tegen, met vuile kleding en met snot besmeurde gezichten, en oh wat waren ze lief!!! Geen moment heb ik getwijfeld, ik heb ze meegenomen naar de winkel en heb eten en drinken en een bal voor ze gekocht, wat hadden we een plezier! Tijdens de pauze las ik ze voor uit Mattheus 19 uit mijn Engelstalige Bijbel, zij verstonden hier natuurlijk niets van maar hun geestelijke oren hebben alles gehoord en ik bid dat, wanneer ze opgroeien ze naar God op zoek gaan! De politieagent die we tegenkwamen lachte vriendelijk naar mij en bleef een beetje in de buurt om te zien wat ik aan het doen was. Later hoorde ik dat er genoeg mensen door de politie worden opgepakt als zij met Cambodjaanse kinderen zijn, dit omdat er ook toeristen zijn die Cambodjaanse kinderen seksueel misbruiken. Dit wetende werd ik weer bevestigd dat God beschermt!
Na twee periodes van 8 maanden in Cambodja te zijn geweest om mijn DTS bij Jeugd met een Opdracht te doen en de gesproken taal te leren ben ik in contact gekomen met Margriet Muurling van IntoMission, zij hielp mij bij het opzetten van een thuisfrontteam en bij alle voorbereidingen om voor onbepaalde termijn terug te gaan naar Cambodja. Hoe het nu met mij gaat en waar ik op het moment mee bezig ben kun je in mijn blogs lezen.
In onderstaand filmpje vertel ik wat mijn hart en verlangen is.