Blog: Thuiskomen
‘Een plek waar iemand woont en zich veilig voelt.’ Dit is een definitie van het woord ‘thuiskomen’, die ik tegenkwam op internet. Het verwoord mijn gevoelens uitstekend.
Vreemd en interessant eigenlijk, want in vergelijking met Nederland is Cambodja helemaal niet veilig. Toch voel ik mij vanaf de eerste seconde dat ik weer terug ben in Cambodja, écht helemaal thuis. En nog meer voel ik mij thuis in de sloppenwijken, waarin wij werken bij / met de kinderen en ouders. Tot mijn grote verbazing waren er ouders die mij een dikke knuffel gaven, toen ze mij weer terugzagen (fysiek contact is niet gebruikelijk in Cambodja).
Ik voel mij thuis als ik voor een groep met kinderen sta te onderwijzen en ik voel mij thuis als ik bij mijn buurvrouw thuis uitgenodigd wordt om te blijven eten. Ik ben een dankbaar mens.
In de afgelopen week heb ik ook het Nederlandse lekkers (eten) dat ik had meegenomen, met buren, huisgenoten en mensen in de sloppenwijken mogen delen. Dat ging zo: ze roken aan de stroopwafels en zuurstokken en proefden heel voorzichtig een klein hapje. Daarna nog een hapje en nog een keer goed ruiken om alle aroma’s binnen te laten komen.
Ze vonden het Nederlandse eten allemaal mierrrzoet – haha! Heel grappig, want ik verbaas mij altijd over het vele suiker dat Cambodjanen in hun warme maaltijden verwerken. Als tussendoortjes echter, eten Cambodjanen liever een vrucht of een rijstcakeje of iets anders gezonds.
Kijk eens naar de foto’s van de Cambodjanen die aan het eten zijn van zuurstokjes, kaneelstokjes en natuurlijk stroopwafels. Geniet ervan!
Liefs,
Aline