Op de foto’s zie je Vireak en Reaksa. Sinds 4 maanden geef ik hen 5 dagen in de week Engelse taalles. Bijna 3 jaar geleden zijn zij hun moeder verloren aan kanker en sindsdien voedt hun vader hen, met hulp van vrienden en hun oma, op. Ontzettend bijzonder om te zien hoe Cambodjanen elkaar helpen en hoe zij, op uitzonderingen na, nooit alleen komen te staan.
Omdat de scholen in Cambodja anderhalf jaar geleden gesloten werden, is Vireak slechts een paar weken naar school geweest. Na de sluiting van school had hij online verder moeten gaan, maar zijn vader heeft hier geen tijd voor, omdat hij zo’n 60 uur per week werkt. De kinderen hebben bijna 2 jaar lang niets gedaan en hebben dus een behoorlijke achterstand.
Sinds afgelopen maandag staat Vireak ingeschreven bij een nieuwe basisschool, want de school waar hij naartoe ging, kon zijn vader niet meer betalen. Mijn oude buurvrouw, de moeder van Darin, vertelde hem over de basisschool en nu gaat Vireak daar naartoe.
Vader heeft mij aan het begin gezegd zijn kinderen niet over Jezus te vertellen, omdat hij hen alleen met een boeddhistische achtergrond op wilt voeden. Wonder boven wonder is deze school een Christelijke school!
Ik vind het zo fijn om Vireak en Reaksa te onderwijzen! Ook komt het zo nu en dan voor dat zij niet geconcentreerd zijn en afgeleid worden door andere gedachten. Soms zijn het herinneringen aan hun moeder. Dan praten zij ineens honderduit over haar en over de laatste herinneringen die zij aan haar hebben in het ziekenhuis. Dan pas ik mijn les aan en laat ik ze hun gedachten en emoties uiten door ze bijvoorbeeld een tekening op het schoolbord te laten maken. Zij zijn altijd blij als teacher weer komt en ik ben net zo blij om hun weer te zien!
Wil je bidden voor deze 2 twee kinderen en hun vader?
Liefs,
Aline